اسکندر احمدنیا بیش از پنج دهه است که در دنیای شعر سیر میکند و پیش از این، پنج دفتر شعر بهنامهای «سرگردان ساعت چهار» (انتشارات شروع، سال ۸۵)، «شرحی بر منظومه کلاغا» (انتشارات شروع، سال ۸۶)، مجموعه شعر آزاد «از خشک لبهای دجله» (صحیفهی خرد، سال ۹۳)،«تغزل گلگون حرم» (صحیفهی خرد، سال ۹۶) و «دور از چشم ماهیها» (زمزمههای روشن، سال 98) را به زیور طبع آراسته کرده است.
از ویژگیهای شعری احمدنیا میتوان به زبان خاص سرودههایش اشاره کرد. افزون بر این، این شاعر علاقه زیادی به تصویرسازی زادگاهش (بوشهر) با زبانی آهنگین و خیالانگیز دارد؛ بهگونهای که بومگرایی یکی از مشخصههای شعرهای اوست. بیشتر سرودههایش جوششی است و آنی به وی الهام میشود.
احمدنیا پیش از این در گفتوگویی اشاره کرده است که برای شعرهایش عنوان انتخاب نمیکند؛ چون بر این باور است که «هر شعر، نوشته و مطلبی را باید مخاطب درک کند و ایرادهای ساختاری معنایی و... آن را دریابد.»
یادآوری میشود، «خواب بیگاه» سروده اسکندر احمدنیا به همت انتشارات نایبند زمستان 1400 راهی بازار کتاب شده است.
نظر شما